سیر تازه پاک شده که به دلیل کاربردهای آشپزی (نه برای اثرات تنفسی) محبوب است، افزودنی عالی برای هر باغی است. این گیاه مقاوم است و رشد آن آسان است و در بسیاری از غذاهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
انواع مختلفی از سیر برای انتخاب وجود دارد که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند و روش‌های متفاوتی برای رشد و برداشت آن‌ها دارند. در اینجا موارد اصلی هستند که باید بدانید.
سیر یقه سخت (Allium sativum ophioscorodon) با ساقه های مرکزی چوبی و یک ساقه مجعد سبز رنگ مشخص می شود که به عنوان منظره نیز شناخته می شود. سیر سخت از طریق فرآیند بهاری شدن حبه ها را تشکیل می دهد، به این ترتیب سیر با ماندن در زمین در طول زمستان در معرض دمای سرد قرار می گیرد. معمولاً در هر پیاز بین چهار تا دوازده میخک وجود دارد.
دیوید فولر، متخصص کشاورزی و محصولات جنگلی غیرچوبی در دانشگاه مین کوپراتیو اکستنشن، گفت: «مردم تمایل دارند که پیازهای بزرگ را دوست داشته باشند. وقتی به خوبی رشد می‌کند، یقه‌های سخت لامپ‌های بسیار بزرگی می‌سازند.»
سیر سخت در مناطقی با شرایط آب و هوایی سرد بهترین رشد را دارد.
فولر گفت: «دنک‌های سخت آنهایی هستند که معمولاً در مین رشد می‌کنند.
ممکن است صدها نوع سیر در بازار با رنگ ها و طعم های مختلف ببینید. فولر توضیح داد که سیر با کاشت میخک ها به طور مستقیم در زمین رشد می کند، بنابراین به راحتی می توان گونه جدیدی با طعم کمی متفاوت بسته به شرایط محیطی که در آن رشد می کند، ایجاد کرد.
با این حال، همه این گونه‌ها را می‌توان به یکی از کمتر از ده‌ها گروه طبقه‌بندی کرد. مطالعه‌ای در سال 2004 نشان داد که اثر انگشت ژنتیکی 211 نوع مختلف سیر را می‌توان اساساً در ده گروه قرار داد که هشت تای آن‌ها سیر گردن سخت هستند: Rocambole قوی و کمی شیرین.
پرسلن داغ و گوگردی؛ نوار بنفش خوشمزه و خام؛ نوار بنفش مرمر مقاوم و قابل پخت. آسیایی چاق و براق. عمامه آبدار و به راحتی برداشت می شود. کریول گلگون، گرم و بنفش بسیار زیاد، نوار بنفش لعاب دار به سرعت بالغ می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.